In 2020 ontstond het idee om een huis te kopen om te gaan verhuren. Toen we hier wat concreter over in gesprek waren bedachten we dat we eigenlijk veel liever een huis zouden kopen op een zonnige locatie in het buitenland, dan in Nederland. Hebben wij er meteen een leuk vakantie adres bij en daar kunnen andere mensen dan mooi van meegenieten! Beiden hebben we een heel goed gevoel bij Curaçao. Het is iets magisch, als we op het eiland arriveren dan voelen we meteen die relaxte vibe. We voelen ons daar thuis, een stukje thuis in de tropen, waar je lekker je eigen taal kan spreken. Zo voelt het! We genieten van de mooie stranden, de lieve mensen, maar ook van de kneuterigheid, de feestjes en het echte eiland leven. De keuze om op zoek te gaan naar een huis op Curaçao was dan ook snel gemaakt.

In november 2020 zijn we 2 weken op het eiland geweest om huizen en appartementen te bezichtigen. De woningen die we thuis al uitgezocht hadden bleken het voor ons niet te zijn, maar tegen het einde van ons verblijf kwamen we in contact met een makelaar die nog wat bezichtigingen voor ons in kon plannen. Eén van die bezichtigingen was bij het huidige Casa Korsou, toen nog Recompensa Park 31. Nadat we de foto’s zagen leek het ons niet wat we zochten en dus spraken we af de bezichtiging te cancelen. Wat denk je? Vergeten af te bellen, door laten we zeggen een miscommunicatie. De volgende ochtend toch maar naar het huis gegaan, want we wilde de makelaar die ontzettend haar best voor ons deed niet laten zitten.

Daar stonden we, op een donderdagochtend om 09:00u. We liepen het park op en dat gaf eigenlijk direct een fijn gevoel. Een soort van Zonnedael, van de Flodders. Brede geasfalteerde wegen, met leuke huizen. Niet te groot, wel lekker rustig én veilig. Een flink zwembad, splinternieuwe tennisbaan en de beheerster van het park vertelde ons dat ze de midgetgolf baan die er niet heel goed bijlag weg zouden halen op korte termijn. Dat park, dat voelde eigenlijk wel goed! Door naar het huis, of eigenlijk naar het oerwoud. Vanaf de straat was het huis helemaal niet te zien doordat de tuin overwoekerd was. Planten, struiken en onkruid stonden meters hoog, zowel in de voor-, als in de achtertuin. Het huis had een viezige groene kleur aan de buitenkant en van binnen was het geel en er lag een grijzen plavuizen vloer in. Alles hing schots en scheef en de badkamers, daar wilde je écht niet gaan douchen. Een verouderd, verwaarloosd huis dus, máár met potentie. De basis leek ons prima, de ruimtes waren goed en de tuin lekker groot en goed op de wind.

De uitkomst is inmiddels bekend, we hebben de sprong gewaagd. We kochten het huis. Best spannend, want er moest natuurlijk een heleboel aan gebeuren, op afstand, op een eiland waar het toch allemaal wat anders gaat dan in Nederland. Maar, het is gelukt! In februari werden we officieel eigenaar van het huis. In maart kwamen we er weer voor de eerste keer. Zelf de tuin leeg getrokken, de keuken eruit gesloopt en een goede aannemer gezocht. Samen met de aannemer onze plannen voor het huis doorgesproken en Tobias heeft een ontwerp gemaakt voor de tuin. Het is niet zonder slag of stoot gegaan, er gaan dingen mis natuurlijk, zoals bij elke verbouwing/renovatie, we kregen te maken met een lockdown en we moesten de boel aansturen vanuit Nederland. In juni zijn we terug gegaan en hebben we zelf nog 2 weken geklust in huis en tuin en in augustus hebben we de puntjes op de i gezet.

Nu kunnen we nu vol trots zeggen, Casa Korsou is af en de gasten die we tot dusver hebben mogen ontvangen zijn enorm tevreden! We zijn héél blij dat we nu ons eigen stukje Curaçao, ons eigen stukje paradijs, met iedereen kunnen delen.

Graag tot ziens in Casa Korsou!